Зошто да ја играте?
- Фанови сте на серијалот и сакате да ги искусите најновите промени
- Одличен систем за војување
- Прекрасна графика и звучна подлога
Како долго-годишни фанови на стратегии, особено на Civilization серијалот, со нетрпение го следевме развојот на Sid Meier’s Civilization VII. Времето ни има покажано дека секоја наредна игра успешно се надградува на претходната, нудејќи подетално и позабавно искуство. Така беше ситуацијата и со петката и со шестката, зошто не би биле работите исти и за седмицата?
Иако основната концепција за истражување, проширување, експлоатација и истребување останува позната, Civilization VII сепак менува или надградува одредени механики, надевајќи се дека ќе понуди свежа перспектива на долго воспоставената формула. Велат дека бројот 7 е поврзан со интуиција, мудрост, растечка самосвест, и големи промени кои можат да имаат позитивно влијание. Дали промените во Civilization VII ќе резонираат со долгогодишните фанови и ќе привлечат нови играчи или пак ќе ја разочараат легијата од долгодишните фанови?
Благодарност до нашите пријатели од CD Media кои ни дозволија да одговориме на оваа прашање!
Civilization низ времето: Креативна еволуција
Идејата за „Civilization“ се родила во 1980-тите години, од страна на Сид Мајер, дизајнер на видеоигри. Испириран од механиките кои се наоѓаат во друштвените игри, Сид озбилно размислувал како оваа концепција би можела да се пренесе на компјутерскиот екран. На времето, исклучително тешко било да се осмисли видео игра која ќе им овозможи на играчите да градат и развиваат свои империи низ вековите.Во 1991 година, првата Civilization игра беше издадена од MicroProse, испресионирајќи ги играчите со иновативни механики и длабока стратешка игра. Визијата на Сид станала реалност, дозволувајќи им на играчите да изберат една од неколкуте историски цивилизации и да ги водат низ различни доба, од камено време до вселенска ера.
Успехот на првата игра доведе до создавање на бројни продолженија и спин-офови. Во 1996, Civilization II се пофали со подобра графиката и нови елементи во играта, Civilization III, од друга страна воведе концепти како културни победи и специјални ресурси во 2001-та година.
Со целосна 3D графика и нова механика за религија и дипломатија, Civilization IV стана задолжителна лектира во 2005, поплочувајќи го патот за амбициозната Civilization V која, во 2010, воведе хексагонална мапа и единици кои се движат по единечни полиња.
Претпоследната игра од серијалот, Civilization VI (2016), продолжи да чекори по иновативната стаза, нудејќи повпечатливи градови, активни истражувања и нови системи за дипломатија.
Играње со совршенство!
Ако ја споредите шестката со петката, општиот заклучок е дека тимот играл на сигурни карти, задоволувајќи се со суптилно размрдување на формулата. Како резултат, многумина гледаа на шестката како значително набилдана петка. Седмицата, од друга страна, не сака да биде етикетирана на ист начин, правејќи храбри потези и драстични промени во бројните клучни механики. Како што ќе прочитате подолу, дел од овие промени нудат пријатно освежување во серијалот. Но, дел од нив, само не замислуваат со нивната изведба, принудувајќи не да поставуваме едно прашање почесто отколку што би сакале: Зошто?
Доба на антиката, истражување, модернизација и непотребна компликација
Надоврзувајќи се на воспоставените основи на градење империја, технолошки напредок и дипломатско маневрирање, Civilization VII воведува значајна нова механика дизајнирана да го продлабочи искуството на играчите. Првата таква механика е Ages. Овој систем е осмислен за да ги подели гејмплеј елементите во одделни историски периоди. На овој начин, секоја доба со себе носи уникатни предизвици, можности и модификатори на играта, принудувајќи ве да ги приспособувате вашите стратегии според преовладувачките околности. Овој систем е наменет да создаде подинамична и помалку предвидлива прогресија, видно оддалечувајќи се од чисто линеарен модел на технолошки напредок (со кој бевме интимно запознаени преку претходните игри).
Првото доба е релативно слично на претходните сив игри, додека второто и третото се значително поразлични. Чисто за пример, во второто доба, строго се охрабрува излегување од вашата комфор зона и истражување на светот околу вас преку испраќање бродови. За да се успее во оваа намера, секоја мапа во која навлегувате се дели на континенти. На сличен начин, истото се бара од вас и во модерното доба, само што бродовите се заменети со возови. Иако нам ни се допадна ваквиот концепт, разбираме дека голем број гејмери не би сакале вакво агресивно туркање во одредени правци, особено задолжителниот премин во новото доба за сите играчи. Таквите премини обично носат нови и значително надградени механики кои не се баш добро објаснети, ризикувајќи интересна комбинација од збунетост и фрустрација.
Сите играчи автоматски навлегуваат во секое од три доба
Како втора значајна разлика во седмицата е тоа што лидерите и цивилизациите се бираат одделно. За прв пат, добивате можност да ги одвоите историските лидери од нивните традиционални цивилизации, овозможувајќи ви да создавате нови комбинации и да истражуваат алтернативни историски сценарија. На пример, сега можете да дозволите на Марија Кири да ја води цивилизацијата Зулу или, пак, римското царство да биде потпомогнато од економската моќ на Манса Муса. Оваа флексибилност е замислена да отвори широк спектар на стратешки можности, поттикнувајќи експериментирање и можност за уникатни преигрувања.
Паралелно со ова, ќе наидете и на пријатни изненадувања во поглед на дипломатијата, како и можност да донесете одреден наративен избор. Имено, низ играта ќе бидете соочувани со одредени дилеми. Слично на системот од игрите на Paradox, ќе се појави прозорец со текст кој ве воведува во дилемата и бара од вас да донесете одредена одлука. Секоја одлука донесува одредена награда, но не и значајни последици. Делува како интересна, но, недоволно разработена идеја, принудувајќи не да посакуваме ваквите одлуки да имаа поголемо влијание врз развојот на нашата цивилизација. Нема ни повеќе победа заснована на религиозни параметри. Порано, религијата имаше огромно стратешко значење, но, во седмицата, работите се значително поразлични на тој фронт (и поедноставни).
Корисничкиот интерфејс е огромен трн во целото искуство, бодејќи го немилосрдно играчот и недозволувајќи му целосно да се опушти и максимално да ужива во седмицата. Претходните игри имаа внимателно осмислен и крајно информативен интерфејс. Менијата и прозорците беа интуитивни и на природен начин ве опсипуваат со релевантни информации, дозволувајќи ви инстантно да знаете што и како работите. Тие кориснички интерфејси беа како еден вид проширена гејмплеј механика која ве води низ играта на ист начин како што вие ја водите цивилизацијата низ добата.
Во седмицата работите не се такви и на моменти знаат да ве збунат со изведбата и дизајнот. Едни елементи изгледаат и функционираат на еден начин, а други – на сосема трети, без некои јасни индикации зошто е тоа така. Многу работи или се штуро и непрегледно прикажани или пак се скриени во места каде што не би требало да се. Како резултат, управувањето низ менијата е како копање низ турли тава од сѐ само не она што ви треба.
Одредени помали багови веќе се елиминирани, но поголемите проблеми со интерфејстот се очекува да бидат разрешени во март
Најсветлите точки во Civilization VII се војувањето, графиката и музиката
Системите и механиките поврзани со војувањето највеќе ни се допаднаа во седмицата. Развојното студио посветило многу внимание за да понуди предизвикувачка забава преку едноставни концепти. На пример, командната единица, која има засебно дрво од вештини, може да комбинира повеќе единици во една за да овозможи побрзо напредување низ мапата. Сите вакви предности доаѓаат и со одредени ризици. Па така, вака-запакуваните единици се ранливи и не може да се борат се додека не се постават во нивните стандардни формации. Благодарение на ова, константно размислувате дали да ризикувате брзина или ранливост. За уште поголеми борбени бонуси, односно критични напади, можете да напаѓате од страна или од зад грб. Истражувањето и борбите се визуелно импресивни спектакли кои никако не ни здосадуваат, константно охрабрувајќи не да експериментираме на различни начини.
Дел од несовршеностите кои ги споменавме знаат да избледат благодарение на преубавата графика и огромната посвета на детали. Градовите изгледаат преубаво и уникатно за цивилизацијата со која играте, а истото би можеле да го кажеме и за армиите кои ги водите низ шареноликиот свет. Нема да бидете разочарани ни во поглед на дизајнот и анимациите на лидерите, како и во погледот на музичката подлога. Дел од песните и овојпат се направени од познатиот комбозитор Кристофер Тин, наметнувајќи го препознатливиот автентичен слој на серијалот. Она што фали, меѓутоа, се звучни ефекти. Она што го има е добро, но повеќе не загрижува она што го нема. Претходните Civilization игри знаеја често да ни испраќаат бројни аудио нотификации за работите што се случуваат на екранот, нешто што во седмицата се чини како да е значително поттиснато.
Криза на идентитет?
Кога ќе се земат во предвид сите новитети во играта и јасната инспирација од другите игри, не можете, а да не се запрашате дали седмицата сака да биде храбар уникат или сигурна копија.
На крајот од денот, Civilization VII не припаѓа на ниедна од овие две екстремни точки, поставувајќи се некаде измеѓу нив. Сѐ додека не се исправат бројните багови и сѐ додека не се подобрат несовршеностите поврзани со корисничкиот интерфејс и недоволно јасните механики поврзани со временските ери, ова е игра која e судена да биде заглавена во меѓу-состојба од генијална визија и збунувачки предиспозиции.
Но, на крајот од истиот тој ден, Civ игрите одсекогаш биле крајно флексибилни, нудејќи можности за играње на најразлични начини. Во сржтта, седмицата никако не е лоша игра, но е значително поразлична од претходниците, размрдувајќи клучни механики и барајќи значајно прилагодување од фановите. Во одредени аспекти, Civ VII не е органска надградба на претходните игри, туку радикална трансформација. Доколку сте во ред со значајни промени кои ја раздрмуваат формулата во непланирани правци, ова е игра која, со текот на времето, може да прерасне во нешто навистина интересно и забавно. Дури и во состојбата во која се наоѓа играта сега, „уште само еден ред“ менталитетот и понатаму е силен во седмицата, нудејќи ни забавни гејминг сесии кои лесно се развлекуваа во неколку денови.
Амбициозни планови за додатоци
Седмицата се испорачува во три изданија.
Основната игра чини 70 евра, а Deluxe изданието, кое доаѓа и со 4 лидери, 4 цивилизации, 4 чуда и ред додатоци, чини 100 евра. Доколку решите да изделите дополнители 30 евра, ја добивате Founders Edition.
Најскапото издание доаѓа со дополнителни 4 лидери, 4 чуда, 4 цивилизации и козметички додатоци.
Кои се Firaxis Games?
Firaxis Games е американско студио за развој на видео игри, познато по создавањето на некои од најпознатите и највлијателни стратешки игри во индустријата, првенствено Civilization и XCOM. Студиото е основано во 1996 година од легендарниот дизајнер на игри Сид Мејер, заедно со Џеф Бригс и Брајан Рејнолдс.Името “Firaxis” е спој на зборовите “fiery” (огнен) и “axis” (оска), симболизирајќи ја “огнената оска на креативност” од која произлегуваат највпечатливите елементи на игрите.
Firaxis Games има огромно влијание врз индустријата за видео игри, особено во жанрот на стратешки игри. Нивните игри се препознатливи по нивната длабочина, комплексност и квалитет, инспирирајќи генерации на играчи и дизајнери на игри.
Повеќе детали за играта
- Произведува: Firaxis Games
- Издава: 2K
- Жанр: стратегија
- Платформа: Microsoft Windows, конзоли
- Излезе на: 11 февруари 2025
Стани премиум член и доби пристап до сите содржини, специјален попуст на над 2.200 производи во ИТ маркет, верификуван профил и можност за огласување на ИТ Огласник. Плус ќе го поддржиш медиумот кој го градиме цели 16 години!
Доколку веќе имаш премиум членство, најави се тука.
